Międzynarodowy Dzień Ochrony Zabytków
Dziś Międzynarodowy Dzień Ochrony Zabytków. Orneta ma wiele ciekawych zabytków, które warto zwiedzić.
Czytaj dalej
zabytki
Pałac Stanisława Rutkowskiego (Bogatyńskie)
Pałac został zbudowany w 1772 roku dla szlachcica, Stanisława Rutkowskiego. W XIX wieku w budynku przeprowadzono gruntowny remont, w trakcie którego nadano mu cechy neogotyckie. Od strony ogrodu powstała wówczas wysoko sklepiona sala z ostrołukowymi oknami, dobudowano przedsionek do frontowego portalu, a do elewacji północno-zachodniej dostawiono oficynę z wąskimi, ostrołukowymi oknami na piętrze.
Czytaj dalej
Mingajny
Wieś Mingajny znajduje się 11 km na wschód od Ornety na trasie prowadzącej do Lidzbarka Warmińskiego, w miejscu dawnej pruskiej osady Mynyen. Na założenie wsi wydzielono 100 włók ziemi (ok. 1600 dzisiejszych hektarów), w tym 4 włóki zarezerwowano pod budowę kościoła. Przywilej lokacyjny dla wsi nadany został 4 marca 1311 roku. Po zniszczeniach wojennych w XV wieku, przywilej ten został odnowiony przez biskupa warmińskiego Łukasza Watzenrode w 1505 roku.
Czytaj dalej
Pałac w Bażynach
Wzniesiony w drugiej połowie XIX i początku XX wieku zapewne na miejscu średniowiecznego dworu z fundamentami z XVII wieku. Położony na nieznacznym wzgórzu odsuniętym od traktu. Późnobarokowy, silnie zniekształcony z fasadą frontową zwróconą ku wschodowi.
Czytaj dalej
Kościół pod wezwaniem św. Mikołaja i św. Rocha (Bażyny)
Katolicki kościół parafialny pod wezwaniem św. Mikołaja został wzniesiony w I połowie XIV wieku, choć pierwsze informacje o istnieniu parafii w Bażynach pochodzą już z 1289 roku. Do dziś dotrwały XIV-wieczne relikty dawnej świątyni tkwiące w murach obecnego kościoła.
Czytaj dalej
Bażyny
Bażyny leżą 9 km na wschód od Ornety. Jest to dawny majątek ziemski i wieś, które należą do najstarszych na Warmii. Wieś jest rozciągnięta wzdłuż głównych dróg z zabudową po ich przeciwnych stronach, a środkiem przepływa Młyńska Struga, która jest dopływem rzeki Pasłęki.
Czytaj dalej
Kościół Św. Jana Chrzciciela
Pochodzący z połowy XIV (1338 – 1349) wieku został wzniesiony jako jedyny na Warmii w stylu gotyckim. Budowę tego kościoła rozpoczęto za rządów HERMANA z Pragi (obrał on sobie za siedzibę Ornecki zamek). Znawcy dziejów miasta twierdzą, że biskup sprowadził budowniczego z Czech, który nakreślił plan budowy świątyni opierając się na pierwowzorach czeskich. Kościół otrzymał niespotykaną nigdzie indziej formę krótkiej bazyliki bez chórowej z potężną wieżą zachodnią.
Czytaj dalej
Sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego (Chwalęcin)
W latach 80 XVII wieku planowano przebudowę kaplicy. Niestety, sprzeciw proboszcza z Osetnika na wiele lat odsunął te działania. Proboszcz ten planował przeznaczyć zebrane fundusze na odbudowę kościoła w Osetniku zniszczonego przez pożar. Za sprzeciwianie się budowie został ukarany apopleksją. Kiedy wyraził zgodę na budowę, choroba ustąpiła. Historia ta jest jednym z 6 cudów opisanych na polichromii na emporach w kościele.
Czytaj dalej
Ratusz Miejski
To gotycka, ceglana budowla wzniesiona na planie prostokąta o długości 40 m, w centralnej części rynku starego miasta. Posiada duże, sklepione piwnice i dwie kondygnacje ponad nimi. Dolna kondygnacja stanowiła niegdyś jednoprzestrzenną halę targową. Budowlę przykrywa dwuspadowy dach zwieńczony na szczycie ośmioboczną drewnianą wieżą zegarową (cztery tarcze osadzone na obudowie podstawy wieży), utrzymaną w stylu barokowym.
Czytaj dalej
Starówka – rynek miejski
W obrębie murów tego miasta, od strony południowej znajdował się, od przełomu XIV i XV wieku, klasztor tercjarek III zakonu św. Franciszka, zwanych beginkami.
Na skutek trudności okresu reformacji, klasztor ten coraz bardziej podupadał i pustoszał. Przeprowadzona w 1581 roku wizytacja generalna wykazała, że egzystowały w nim już tylko dwie członkinie tego stowarzyszenia, podczas gdy za czasów swej świetności, liczył on 13 i więcej mieszkanek.
Chwalęcin
Chwalęcin, to wieś lokowana w 1349 roku przez kapitułę warmińską z przeniesienia wsi pruskiej zamieszkanej przez ludność niewolną na prawo chełmińskie. Od 1520 roku osada odpustowa.
Czytaj dalej