Opin

Opin znajduje się 3 kilometry od Ornety, przywilej lokacyjny został wystawiony przez wójta biskupiego Henryka z Lutr w 1333 roku, a potwierdził go biskup Herman z Pragi 8 listopada 1345 roku. Osadnicy przez jeden rok byli zwolnieni z czynszu; prawo do założenia karczmy biskup pozostawił sobie, a osiem łanów wolnych od wszelkich powinności otrzymał komornik biskupi Buxo.

W 1345 roku biskup objął czynszem również dobra komornika, więc wieś powiększyła się do 83 łanów. W drugiej połowie XIV wieku jej obszar wzrósł do ponad 100 łanów, gdy przyłączono do niej (1375 r.) 18 łanów lasu. Kościół wzniesiono w drugiej połowie XIV wieku, a konsekrował go biskup Henryk III Sorbom w 1400 roku.

Opin tylko nieznacznie ucierpiał podczas ostatniej wojny polsko–krzyżackiej; opuszczone były jedynie dwa łany gruntu i pięć łanów lasu; do 1533 roku Opin był już w pełni zagospodarowany. W 1566 roku wieś ponownie się powiększyła poprzez zakup czterech łanów lasu; działał we wsi młyn oraz karczma.

W połowie XVII wieku w Opinie było 21 gospodarzy (w tym dwóch sołtysów) oraz karczmarz. W 1783 roku była to wieś królewska. Przed wybuchem II wojny światowej większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, 78 osób pracowało w przemyśle i rzemiośle, a 12 w handlu i komunikacji.